Μὲ ἀρκετοὺς τρόπους κακοποιοῦμε τὴν παράδοσή μας, κι ἔχω ἀσχοληθεῖ μὲ ὁρισμένους ἀλλοῦ. Ἐδῶ βρίσκω ἀφορμὴ σὲ μιὰ φράση τὴν ὁποία ἀκούω νὰ ἐπαναλαμβάνουν ἀκόμη καὶ ἀρχηγοὶ τῶν Ἐκκλησιῶν μας. "Γιατί αὐτό", ἐρωτῶνται, καὶ ἀπαντοῦν: "γιατὶ ἔτσι λέει ἡ Βίβλος". Μαθητὲς τοῦ γυμνασίου ἢ τοῦ λυκείου δὲν εἶναι σπάνιο νὰ ἀποροῦν, γιατί ἡ Ἐκκλησία καταδικάζει τὶς προγαμιαῖες σχέσεις, ἢ τί κακὸ ὑπάρχει στὸν αὐνανισμό, καὶ παίρνουν τὴν ἴδια μονότονη ἀπάντηση-χωρὶς-ἀπάντηση, "γιατὶ ἔτσι λέει ἡ Βίβλος".

Ἡ Βίβλος εἶναι γιὰ μᾶς ἱερὸ κείμενο καὶ ἀλάθητο, ὅμως οὔτε ἡ ἱερότητα οὔτε ἡ ὀρθότητα ὑπάρχουν γιὰ νὰ ἐμποδίζουν τὴν κατανόηση. Στὸν βαθμὸ ποὺ δὲν κατανοοῦμε, ἡ ὀρθότητα ματαιώνεται καὶ ἡ ἱερότητα βλασφημεῖ. Ἡ ὀρθότητα ματαιώνεται ἐφόσον σκοπὸ ἔχει νὰ μᾶς φέρει στὴν ἀλήθεια, ὄχι στὴν δουλεία τοῦ ἄλογου κτήνους, καὶ ἡ ἱερότητα βλασφημεῖ γιατὶ γίνεται ἀφορμὴ νὰ σεβόμαστε αὐτὸ ποὺ δὲν παρ-ακολουθοῦμε, τὸ ἀλλότριο, ξένο καὶ ἀταίριαστό μας.

Οἱ παπάδες μας δὲν εἶναι ἀδιάφοροι γιὰ τὶς ἀνάγκες τοῦ ποιμνίου τους καὶ περιφρονητικοί, μᾶλλον ὑποτιμοῦν γιὰ τοὺς ἄλλους καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό τους τὴν σημασία τῆς διερώτησης.

Ἡ διερώτηση δὲν βρίσκεται στὴν κορυφὴ τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ὅμως στὰ ἐνδιάμεσα, ἐκεῖ δηλαδὴ ὅπου βρίσκεται ἐπίσης ἡ Βίβλος καὶ κάθε τὶ ποὺ περιέχει κρίση, ἡ διερώτηση βασιλεύει, ἢ ἀλλοιῶς ἡ προκατάληψη, ὁ φανατισμός, ἡ ἀλογία. Ἡ Βίβλος δὲν εἶναι γιὰ μᾶς ἱερὴ μὲ τὸν τρόπο ποὺ εἶναι ἱερὸ γιὰ τοὺς μουσουλμάνους τὸ Κοράνι, μὲ ὅλες τὶς γνωστὲς συνέπειες, δηλαδὴ τὴν κατάντια τῶν μουσουλμανικῶν λαῶν. Ὅ,τι γράφει ἡ Βίβλος χρειάζεται νὰ καταλαβαίνουμε γιατί τὸ γράφει καὶ νὰ μποροῦμε νὰ δώσουμε λόγο χωρὶς νὰ ἐπικαλούμαστε τὴν Βίβλο.

Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ ζημιώνει στὴν ἡδονή, ἂν ζημιώνει; Γιατί εἶναι 'κακή', ἂν εἶναι, ἡ σεξουαλικὴ ἡδονὴ καὶ ὄχι ἡ ἡδονὴ τοῦ διψασμένου ὅταν πίνει νερό; Γιατί εἶναι 'καλή', ἂν εἶναι, ἡ ἑτεροφυλόφιλη ἡδονὴ καὶ ὄχι ἡ ὁμοφυλόφιλη; Στὴν ἡδονὴ ἐνοχλεῖ, ἂν ἐνοχλεῖ, ἡ προέλευση ἢ ὁ βαθμός της, καὶ γιατί καὶ πότε τὸ ἕνα ἢ τὸ ἄλλο;

Τέτοια ἐρωτήματα ἔπρεπε νὰ σκεφθεῖ κάθε παπᾶς, ἂν ὄχι πρίν, τουλάχιστον ἀφοῦ ἄκουσε τὴν πρώτη σχετικὴ ἀπορία. Τέτοια ἐρωτήματα ἔχει νὰ σκεφθεῖ, καὶ τέτοια ἐρωτήματα μᾶλλον, παρὰ τὶς ἴδιες τὶς ἀπαντήσεις (ἀκόμη κι ἂν ἔφθασε νὰ τὶς καταλάβει), χρειάζεται νὰ καλλιεργεῖ στοὺς ἐρωτῶντες, ἂν δὲν θέλει νὰ καταντήσουμε πιὰ τελείως μουσουλμάνοι μὲ χριστιανικὴ προβιά.

Πολύ καλός προβληματισμός!

Νομίζω ὅτι ἐκτός ἀπό τήν σύγκριση μέ τό Κοράνι καί τούς μουσουλμάνους, ἐνδεχόμενη ἀπολυτοποίηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς σημαίνει στήν πράξη προτεσταντοποίηση (sola scriptura), ὅπου καί ἐκεῖ εἶναι ὁρατά τά ἀδιέξοδα.

Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δέν ἀρκεῖ νά γνωρίζουμε ἤ νά προβάλλουμε τό ΤΙ, ἀλλά τό ΓΙΑΤΙ. Πράγμα που νομοτελειακά ὁδηγεῖ στήν ἐπιστροφή καί προσωπική μας ἀναζήτηση κι ἐπανανακάλυψη τῆς Ὀρθόδοξης θεολογίας.

Φιλικά

It's interesting that you compare Islam with Christianity. I am a Greek Muslim (raised as a Greek Orthodox who converted to Islam) and when comparing both lifestyles, I found that 'believe and don't question' theme of Christians is very restricting to so many people.

You are right, we need to ask why about everything we do so we fully understand it and that is why as Muslims we are encouraged to be curious, to ask why and to find answers in the Quran and by asking Muslim scholars.